Op de renbaan van haar lichaam
In de sporen van haar
Duizend soldaten met een stijve
Warme, hete lijven
Mieke Maai me maakt me
Mieke Maai me maakt maakt maakt, ze maakt me
Met haar mondje, met haar kontje
Met de sappen van haar
Wordt ze herboren, van achteren en voren
Vurig speelt ze met hun lintje lontje
Mieke Maai me maakt me
Mieke Maai me maakt maakt maakt, ze maakt me
Voor haar is hij een Steivekleut
Mocht zij in hem meer zien dan een zoveelste teut
Op een plek waar iedereen komt
In de biechtstoel
Publiek domein, ’t is geen geheim
Ze likt tot hij kromt
Mieke Maai maakt me
Mieke Maai maakt maakt maakt, ze maakt me
Ze speelt hem af met bedreven vingers
O, wat een zondaar
Als hij finaal spuit in haar palm of muit
Barst hij uit in snikken
Mieke Maai maakt me
Mieke Maai maakt maakt maakt, ze maakt me
Voor haar is hij een Steivekleut
Kon hij in haar meer zien dan een zoveelste preut
Mieke Maai
Maak me
O ma ma ma ma ma ma ma maakt me
O my my maai, je maakt me…