Zij, als een nimf zo mooi
De mensenwereld is grauw en grijs
Oordeelt licht en stopt haar in een kooi
Wie verliest, betaalt de prijs
Ze wil, ze wil zo graag, ze wil zo veel
Ze wil, ze wil zo graag, ze wil zo veel
Zij voelt zich zo verdeeld
Door de zon die opkomt, niet voor haar
Niet iedereen wordt even rijk bedeeld
Sterfelijkheid maakt haar licht ontvlambaar
Ze wil, ze wil zo graag, ze wil zo veel
Ze wil, ze wil zo graag, ze wil zo veel
Is zij verliefd en zwanger, wie raakt ze dan?
Niemand kijkt nog naar haar om, waar sta je dan?
Zij, als een projectiel
Een tijdbom die door onze straten doolt
Ze wordt oud en lelijk, koud en schriel
O, haar weg geheel verkoold
Ze wil, ze wil zo graag, ze wil zo veel
Ze wil, ze wil zo graag, ze wil zo veel
Zoveel Ondines