Van den brem aan de spoorweg,
waar ze oprees uit een zee
zo geel als de zon en de maan
Tot in het straatje, smal en donker
Waarin zij verdween,
terwijl ik op wacht moest staan
Er bloeit altijd een bloem. O, een bloem
Het onkruid woekert voort
En de meisjes die je oproept, het is niet te doen
Daarvoor bega je een moord
Een vlijtig Liesje, Lieve Sonja
Zo’n godin uit mijn jeugd,
poppemiekes van vroeger en nu
Zoveel duivelse madonna’s
die je ziel hebben verscheurd,
heldinnen van mijnen revue
Er bloeit altijd een bloem. O, een bloem
Het onkruid woekert voort
En de meisjes die je oproept, het is niet te doen
Daarvoor bega je nog geen moord
Mijn verzameling vrouwenprentjes
Tot op de dag van vandaag
scheef bekeken of goedgepraat
Geobsedeerden ouwe zot
Gij vuilak achter de haag,
ge krast als een versleten plaat
Er bloeit altijd een bloem. O, een bloem
Het onkruid woekert voort
En de meisjes die je oproept,
ontregeld en ontspoord
Wie heeft wie te laat door
Velen zullen ’t nooit begrijpen,
mijn vrouw schudde het hoofd
Het bleef ook een raadsel voor haar
Hoe een man zich kan verkijken,
als van zinnen beroofd. Een vent…
Ja, dat blijft toch iets raar
Er bloeit altijd een bloem. O, een bloem
Het onkruid woekert voort
En de meisjes die je oproept,
ontregeld en ontspoord.
Ooit hebben ze mij bekoord
Ooit hebben ze mij…