In de morgen koffie ruiken
Wachten tot jij komt
In mijn hoofd zindert een stilte
Die mijn ik verstomt
Het lijkt dikwijls vanzelfsprekend
Dat het zo nu en dan benauwt
En met mij soms op de loop gaat
Kom toch gauw
Straks eten we boterkoeken
Wachten tot jij komt
In mijn hoofd regeert er chaos
Die mijn ik verstomt
Het lijkt dikwijls vanzelfsprekend
Dat het zo nu en dan benauwt
En met mij weer op de loop gaat
Kom toch gauw
Zeg jij wie ik ben
Dat ik mij in jou herken
Zeg dat alles niet te gauw
Ken ik jou?
In de morgen even kijken
Voelen hoe jij komt
In jouw ogen zie ik een blik
Die mijn ik verstomt
In de morgen…
Mooie morgen